Sitemim var hayata... Şiiri - Fügen Gülgör

Bir aşırı sevgi boğar insanı birde hasretlik,
Elimdeki bıcak hangi yüreği keser bilmiyorum,
Gönlümde hep bir telaş sevgin,
Sende hep bir lakayt duruş....

Kaçsam peşimdesin,kovalasam kaçmakta,
Hep hep içinde kendinle hesaplaşmada,
Ne benden gidiyorsun,ne tam geliyorsun,
Bilmiyorum,bilemiyorum,
Sevgimizin yüreğindeki yerini artık.....

Bir varsın dolu dizgin,bir yoksun masal gibi,
Tamam bitireceğim bu gelgiti ben derken,
Aklıma geliyor birden,
gidersen sen gidersin ben hep senin sevgindeyim dediğin.

Pişmanlıklar olmasın sevgimizde,
Yıpranmasın bir şeyler diyorum,
Nereye kadar bu sabredişim benim,
Nereye kadar bu kandırmacaların senin.

Birde koymuyormusun beni aptal yerine,
Üstelik ona bile razıyım tek sen üzülme diye,
Sana olan sevgimden artık.......
Bu ilişkinin adını sen koy diyorum,
Seni üzmeye kıyamamak adına....

Her şeye peki demek kolaymı sanıyorsun,
Bunca stresim varken hayatımda.
Ben on anlayış göserirken senden bir bekliyorum,
Yoruldu bu gönlüm manasız gelgitlerinde......

Yalnızım diyorsun,hep yalnızız işte,
Yalnızlıklarımıza sırt verelim dedik senle,
Ama sen hercai gönlünle hep arayışta,
Sorduğumdada adına yalnızlık diyorsun,
Peki ben neyim hayatında......

Ben kalabalıkmıyım sanki hayatta,
Senden cok daha yalnızım oysa,
Uzaklık canıma tak deyip koysada,
Beni mesafeler değil senin tavrın üzüyor....

Şunu bilki sevdiğim mecbur değilsin bana,
Eğer ben sevgimi anlatamadıysam sana,
Onurumla geri durmasını bilirim ben,
Seviyorum demelerin yalansa bana.....

O yaşa gelmişsin öğrenememişsen daha,
Karşında kırk şekle girsemde,
Atsam kırkbir takla,
Sen sevginin anlamını bilmedikce,
Ben neyleyim,
Neyleyim.......

fügen

25.09.2007