Bir sen vardın içimde,
Senden kalanlarla birlikte.
Eskiydi sözler, yabancıydı kelimeler,
Hani hatıranda kalırda unutamazsın,
İşde öyleydi, senden kalan hüzünler.
Bir an hayaller canlandı beynimde,
Yokluğun düştü yüreğime,
Bir sel boşaldı sensizlikten,
Boş kalan, gözlerime.
Hatırlarmısın?
Beraberken gözlerinin içi parlardı,
Sanki güneş doğacakmış sanırdım,
Gecelerde.
Şimdi yıldızları topluyorum,
Gökyüzünden bir bir.
Gözlerim alışmış bir sis perdesi,
Altındaki hüzün dolu, saatlere.
Bilirmisin? Ey sevdiğim,
Sensizliğin çığlığını,
Bir ben duyuyorum.
Yüreğim ellerimde.
Gel desem, gelemezsin biliyorum
Uzaktanda olsa görebilsem diyorum
Yokluğun öyle bir ateş ki,
Yakıyor, kavuruyor avunamıyorum.
Neden hala seni seviyorum bilmiyorum.
Canımı acıtan sözlerin bir bir,
canlanıyorken beynimde,
Neden yüreğimdeki seni öldüremiyorum.
Artık iflah olmaz bu yürek biliyorum.
Öyle bir sen var ki içinde,
Gelsende dolduramazsın,
Sensizlikden bir sen yaratmış,
Yaralı gönlüme.
Sitemim sana değil sevdiğim,
Seni bana sormadan,
Baş köşeye yerleştiren;
Hala seni seven yüreğimedir.
Kayıt Tarihi : 2.11.2008 13:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!