Sitembul Şiiri - Önder Kurt

Zaman zaman içinde erimekte ve kayıp,
Bu şehir nasıl yalnız kalabalık içinde?
Bir dilenci yalvarır bir köşede ağlayıp,
Dönüp bakmaz kimsecik bu yalnızlık içinde.

Karşıda Kız Kulesi
Uyumakta Üsküdar,
Belki bir vapur sesi
Üsküdar’ı selamlar.

Geceler acımasız, geceler hain, kalleş,
Bu şehir nasıl beyaz karanlık içinde?
Bir katile yataklık eder ve ortada bir leş,
Kokusu sarmış şehri bu mezarlık içinde.

Uyanır uykusundan
Şu sitem dolu şehir,
(Gözleri yine mahmur.)
İrkilir korkusundan
Hüzün, gam dolu şehir.
(Gözyaşlarıdır yağmur.)

Mahur bir beste çalar eski gramafondan,
Eski günleri çalar ve eskimiş taş plaklar.
Sesi geliyor derin, bilmem hangi balkondan.
Biraz sen varsın, biraz ben ve yetim sokaklar.

Üsküdar’da bir vapur
Can çekişiyor, feci.
(Bu son nefes alışlar.)
Bu şehir sabah uyur
Bu şehir hep gececi.
(Son uykuya dalışlar.)

Bu son, bu son...