Sitem sofrasını açtık erenler
İnsanlar bir lokma tatmış gidiyor
Bilmem ki! Bu gidiş, nereye gider?
Herkes kendince yol, tutmuş gidiyor…
Aç gözünü seyret! Bir ibret âlem
Ne varlık mutluluk, ne yokluk elem
Kılıçtan keskinken bir kuru kalem
Top, tüfek dünyayı yakmış gidiyor…
Saygıyı unutmuş insan kendine
Kuyu kazar olmuş kendi bendine
Her halt’ı yaparken özgürüm diye
Bulanık bir sele batmış gidiyor…
Dolaştık âlemi çok yöre gezdik
Çok dertler dinledik, çok yara deştik
Ne insanlar gördük, ne dostlar bildik
Dostunu arkadan vurmuş gidiyor…
Kanayan yaraya ilaç çalmayan
Avucunu sıkıp yumruk yalayan
Dünyanın malıyla gözü doymayan
Kuru bir kefene yatmış gidiyor…
(Dört kollu tabuta yatmış gidiyor…)
(31.08.1993- Manisa/ Demirci)
Ahmet AlıcıKayıt Tarihi : 3.9.2006 23:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!