Biz şehirlerin büyüttüğü köy çocukları,
Toprak kokmaz üstümüz, nasırsız ellerimiz.
Fark edilmez hayatımızın kopya olduğu,
Hâlâ köylü ve geniş, sıcaktır yüreğimiz.
Biz şehirlerin büyüttüğü köy çocukları.
Anlamaz kuşlar bizi, anlamaz şair bile
Saban tutan bir elin dolgun damarı kadar
Bir damla gözyaşı anlatırdı merhameti
Görebilseydi gözler sinek kanadı kadar
Anlamaz kuşlar bizi, anlamaz şair bile.
Kırıldık ey kalem, not düş bugünü deftere
Şehir hayatları dar geldi kalıbımıza
Sabah güneş doğmaz artık penceremize
Sanki hüzün yağar bütün gece kapımıza
Kırıldık ey kalem, not düş bugünü deftere
Kalemimiz hasret yazar, sitem renginde
Artık ölüm yakınlık, susmaksa çok uzaktır.
Güzelliği görünmez dağın taşın ırmağın,
Ne okyanuslar ıslak ne de çöller kuraktır.
Kalemimiz hasret yazar sitem renginde...
1994
Şemsi Nur KarabelaKayıt Tarihi : 21.11.2023 23:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!