Sitem İle Anmış Sevdiğim Şiiri - Osman Öcal

Yine sitem ile anmış sevdiğim,
Derdini bir türlü avutamamış.
Akıtıp yaşını vay siğim siğim,
Uyutmak istemiş uyutamamış.

Gam yağmuru bırakmamış peşini,
Her seherde yele verip döşünü,
Külünü kavuran aşk ateşini,
Soğutmak istemiş soğutamamış.

Dünya yalan insanoğlu beşerken,
Kabuksuz yarayı kendi deşerken,
Bülbülün payına bir gül düşerken,
Dağıtmak istemiş dağıtamamış.

Ne bahar yaşamış ne hızır günü,
Kirpikten yanağa elemiş hüznü,
Gönül kundağına kurup düğünü,
Unutmak istemiş unutamamış.

Sevda yumağına sarılan maşuk,
Yüreği yaz çimi zülfü dolaşık,
Yalvarmış feleğe bahtına ışık,
Adatmak istemiş adatamamış.

Kementleyip salıveren sözünü,
Hasret ile kovalarken gözünü,
İçmek için Vuslatî’nin özünü,
Damıtmak istemiş damıtamamış.