SİTEM
Ne yaptım ki bilmem o nazlı yâre
Sitem etsem bile, sitem kâr etmez.
Geriye bakmadan alıp çantamı
Küsüp gitsem bile, sitem kâr etmez.
Gönlümde gizlerim ben o maralı
O da binim gibi bahtı karalı
Ok değmiş kalbine, gönlü yaralı
Gül’e çatsam bile, sitem kâr etmez.
Lav misâli, şu kalbime akarak
Beni kül eyledin her an yakarak
Gülşenine konup bir gün şakarak
Dalda ötsem bile, sitem kâr etmez.
Pervâneler gibi dönsem, çevrilsem
Issız çölde, bir kum olup savrulsam
Ayrılık oduyla yansam, kavrulsam
Gözde tütsem bile, sitem kâr etmez.
Ne olduysa oldu, oldu bir anda
Aradığım ne var, ne varsa onda
Yediler misâli, gönül mağ’randa
Birden yitsem bile, sitem kâr etmez…
Anladım ki O’na, kahır kâr etmez…
Hanifi KARA
Hanifi KaraKayıt Tarihi : 15.3.2008 10:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bana kendi geçmiş aşklarımı
hatırlatıyor.yüreğinize sağlık.
Gizli aşk
Yine uzaktan takip ettimde onu,
Selam verdiklerinden
Biri olmak istedim...
Markete giripte alışveriş yapınca,
Elindeki poşet olmak istedim...
Sonra yürümeye devam etti.
Sahil yoluna çıktı.
Belli bir istikameti yoktu.
Hedefi olmak istedim...
Bir ara durdu, denize doğru bakıp bakıp,
Başını salladı.
Neye bakıyordu? neyi merak etmişti?
İşte bildiyimiz deniz, uçsuz bucaksız.
Sonra bir ara bana doğru baktı.
Ama beni farketmedi bile.
Keşke görseydi istedim...
Sahildeki banklardan birine oturdu.
Düşünceliydi, dalmış,
Gitmişti uzaklara.
Aklındaki olmak istedim.
Çaktırmadan biraz yaklaştım.
Biraz daha yaklaştım, az biraz daha.
Bir anda cesaretimi toplayıp
Aynı banka oturdum.
Şöyle bir baktı bana, gülümseyerek.
Hafif bir tebessüm belirdi yüzümde.
Gülüştük...
Sonra bana,
'Seni tanıyormuyum' diye sordu.
'Benzettiniz herhalde, sanmam' dedim.
'Aaaa tanıyorum ben seni' dedi,
'Bizim evin oralardasın,
Seni hep karşı kaldırımda görüyorum' dedi.
Yerin dibine girmek istedim...
'Bir aşşağı bir yukarı gidip geliyorsun,
Arada birde bizim eve doğru bakıyorsun.
Yoksa oralarda birinimi seviyorsun' dedi.
'Hayır, ben sizin nerede oturduğunuzu bile bilmiyorum' dedim.
İşte o an ölmek istedim...
'Buralara pek nadir gelirim.
Ben yukarı mahallede oturuyorum' dedim.
'Seni ben okuldan çıkıncada görüyorum hep' dedi
Hemen kendimi denize atmak istedim...
Sonra ' bu hafta sonuda sinemada arkamda oturuyordun.'
Diyince, şaşırdım.
O herşeyin farkındaydı.
'Sonraaa, gizli numaralı aramalarda,
Hep sen geldin aklıma.
Doğru söyle o senmisin'? demezmi.
Çok utandım,
Başımı taşlara vurmak istedim.
Yalan söylemek istedim, beceremedim.
Başımı eydim bekledim.
'İstersen benimle konuşabilirsin' dedi.
Şok oldum!
İsmimi söyleyebildim ancak.
O ne dedi biliyormusun?
'Memnun oldum'
Birlikte kalkıp, yürümeye başladık.
Mutluluktan uçmak istedim...
O konuşmuyordu,
Bende söyleyecek laf bulamıyordum.
Sonra adını söyledi.
Gözlerinin tam içine baktım,
Oda ayıramıyordu gözlerini benden.
Ellerimiz buluşmuştu,sıcacıktı,
Parmakları titriyordu.
İyice sokuldu bana,
Saçları yüzüme gözüme deyiyordu.
Tam o sırada ayağım kaydı ve film koptu.
Taşım en sivri yerine başımı çarpmıştım işte.
Bu rüyaya inanmak istedim.
Ama;
Sabah olmuştu.
Biran evvel kalkıp giyinmem
Mahallelerine gitmem lazım.
15-20 Dakika sonra evden çıkıp,
Okula gidecek.
Gölgesi gibi arkasından gitmeliyim.
Onu her zamanki gibi
Uzaktan takip etmeliyim.
Akşama kadar kapısında dolaşıp,
Yeni maceralar için hayal kurmalıyım.
Rüyalarımda yaşayabilmek için
Biran evvel yatmak istedim...
Turgay Turancoşkunoğlu
Muhteşem paylaşım için şükranlarımı sunarım
okumama vesile olduğunuz için can-ı gönülden kutlarım saygı ve muhabbetle bendende tam puan
TÜM YORUMLAR (6)