Bana bir gülümseme emanet et sevgili,
Gözlerindeki son aydınlanma ile hatırlatyayım seni
Çünkü her veda şairane bir kırıntıya vekil tayin eder beni
Cümleleri boşver anlamsızdır onlar,
Birinci tekil şahıs zamir kullanmazsın sen;
Gözlerinle...
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta