Sitem Etmem Efendi Şiiri - Mehmet İslami

Hitâbım; İSLÂM’ım ben, diyenlere
Olmayana sitem etmem efendi
Kurt iken kuzudan post giyenlere
Almayana sitem etmem efendi

Soruya bakarım suâl mi diye
Sorana bakarım sağel mi diye
Değilse cevabı vermezsin, diye?
Dalmayana sitem etmem efendi

İki şeyim vardır benim, bildiğim
Bilmeyene sitem etmem efendi
Önce Ellâh sonra da bilmediğim
Gelmeyene sitem etmem efendi

Seksenimde NEHRÎ ÂSİ olmuşam
Çirkeflerden sararmışım solmuşum
Zen nûn’iyi okyanusta bulmuşam
Ölmeyene sitem etmem efendi

İşimiz gücümüz nâz-ı niyazlâ
Uğraştırıyorlar toprakla tozla
Hakk’ı görmüyorsa baktığı gözle
Delmeyene sitem etmem efendi

Nazargâhi İlâhidir kâlp evi
Sineğe yedirir kocaman devi
Yüz karası olan beşerin nevî
Silmeyene sitem etmem efendi

Anamın karnından çıktım bu yola
Tam seksen senedir vermedim mola
Müslüman demedi ‘uğurlar ola’
Salmayana sitem etmem efendi

İyilik, güzellik, doğruluk has a
Dünya metaiyle doluysa kasa
Zâlimler zûlmüyle âbâd olmasa
Solmayana sitem etmem efendi

Şeytan yular takıp dizgin bağlasa
Faydasızdır çektikcire ağlasa
Münâfık, mürtedden çekerim tasa
Bilmeyene sitem etmem efendi

Lânetli Azrail ulaklarına
Ehl-i şimâl olan solaklarına
Mefâhiri imân kulaklarına
Dolmayana sitem etmem efendi

Canlı Kur’ân Resûldeki izdedir
İyi güzel, çirkin, kötü gözdedir
Kahramanlık şahindedir bâz’dadır
Bulmayana sitem etmem efendi

Cenge koşulmazsa A’râp atları
Beslesinler çakalları itleri
Güzün kara taştan yeşil otları
Yolmayana sitem etmem efendi

Unutulan mâzileri hatırla
Nemruda odunu çeken katırla
Namert olan pintileri satırla
Bölmeyene sitem etmem efendi

Bölmeyene sitem etmem efendi
İSLÂMİ’ye derim dikkât et, aman
At, İt izi karışmıştır bu zaman
Yokuşta, inişte, düzde Müslüman
Kalmayana sitem etmem efendi