Sitem Ediyorum Şiiri - Ahmet Taşkın

Duydum ki unutmuşsun hakikatin rengini.
Gönlünü hoşnut eden yalana hak demişsin.
Doğduğun gün açılan o tertemiz tenini
Günahın en kirine, nefsine ram etmişsin.

Nerede o dupduru merhametli bakışlar
Nerede o hüzünle, sevgiyle akan yaşlar
Nereye gitti hani o candan haykırışlar
Ruhunu en karanlık yerlerde kaybetmişsin.

Hani sözlerin doğru, gün gibi ayan idi
Hani kalemin nuru, onuru beyan idi.
Hani en küçük zulüm, en büyük ziyan idi
O en yüce başını gölgelere eğmişsin.

Yazık ettin hak diye okuduğun kitaba.
Yazık ettin göklerden sana gelen hitaba.
Kusurlarını örten o zatı pak kirama
İhaneti saltanat bilip isyan etmişsin.

Duydum ki unutmuşsun doğruluğun vecdini.
Duydum ki unutmuşsun insanlığın sesini.
Bir kırık kalbe derman olmanın hevesini
Bırakıp da her kulu bir pula kul etmişsin.