Sitem Dolu Yazılar Şiiri - Mustafa İdris ...

Zalimlik kime göre neye göre kim zalim,kim mazlum
duygudamı, düşüncedemi, eylemdemi zalimlik
yoksa kendimizemi karşımızdakine mi?
insanlara sorsan hiç zalimlik ettinmi diye hiç kimse üstüne alınmıyacaktır ve herkes mazlum pozisyonuna geçecektir o halde kim zalim kim mazlum...
Mesela insan kendisini düşünmedigi zaman,duygularına düşüncelerine zulümettigi zaman zalimdir bu kendisine yaptıgı zalimliktir
veya karşısındakinin duygularına düşüncelerine ona karşı saygısına önem vermedigi zamanda zalimlik etmiştir. Bu da karşısındakine yaptıgı zulümdür.
zulüm bambaşkadır. Biz onu illa ki bir başkasına atfederiz. Ve bu başkası bizim için zalim olursa bunun nedeni bize zulüm etmesi değildir. Öyle olsaydı ona zalim demezdik, dolaysız düşmanlığı yüzünden ondan zaten nefret ediyor olurduk ve nefret ile zalimlik arasındaki nüansa gerek kalmazdı.
Bütün sorun aslında zalimlik ve zulüm kavramını yerine oturtamadıgımızdandır sorun sadece tek bir duyguyu, zalimliği veya zulümü "bize dair" değil, "ötekine dair" tanımlamış olmamızdan çıkıyor. Ve bence bu kavramın labirentlerinde kaybolmak üzereyiz
mesela birinin beni sevdiğini düşünüyorsam ve ona bunun için hiçbir neden sunmadığıma inanıyorsam, karşılığında zorunlu olarak onu severim" dediğimde ona zalimlik onun duygularına zulüm etmiş olurum karşımdaki bana aynı şeyi yaparsa oda bana zalimlik etmiş olur veya beni seviyor, oysa beni sevmesi için hiçbir şey yapmış değilim, dolayısıyla sevdiğim odur demekte hem karşımdakine hem kendime yaptıgım zulümdür.
O zaman hepimiz her halükarda biraz mazlum, birazda zalimiz demekki insanlar her şartta, yaşadıgı her anda biraz zalim, birazda mazlumdur.