SİTEM (Beyit) Şiiri - Feride Bektaş

Sübhan aşkına meramına et visal şimdi.
Geçen zaman ölümden beter bir misal şimdi.

Diken elinde biçare, yanar gülüm al al,
Kafeste ki bülbülüm kurtuluşa sal şimdi.

Ne çilemi gören var ne de derde bir çare,
Gün gelir erişir mi visali yâre şimdi?

Hasretin girdabında boğar beni efkârım,
Kalmadı gönlümde sabrı iftiharım şimdi.

Seraptan kurtarmaz yar gelmez gönül şad olsun,
Leyla’dan beter rengi ruhsarım solsun şimdi.

Yar tak etti bu cana hasret denen ayrılık,
Senden hiç haber yok her günüm karanlık şimdi.

Sonsuz hayallerimiz hep yarınlara baktı,
Şad olan günlerimiz hicrana aktı şimdi.

Nettim ki gönül sarayımdan çeker gidersin,
Kimlere “Sultanım “der dilşad edersin şimdi.

Daha dün neşeyle kuşlar gibi ötüşürken;
Bugün” aka kara” der,tersine akışır şimdi”

Gönül andıkça mesut demleri matem bağlar,
Ah! Derunumda sevdam ağlar, yar ağyar şimdi,

Doğru ne yanlış nasıl kalmadı ki kararım,
Varlığım ziyan kendime yok yararım şimdi.

Yok baykuşlara gönül damımdan bir kerpiç,
Sevdamız olsun dulda kasaveti geç şimdi.

Onca eza yazık günah bu aşka karar kıl,
Gel de kurtar figan elinden murada sal şimdi.

Cihanda yok devam sensin yareme tek çarem,
Yar senden gayrı cümlesi bana haram şimdi.