Derinden dökülür içime, hüznün gözyaşı.
Sessizliğime olan saygısındandır belki de usulca haykırışı.
Şikayet etmem hoşluğun gönlüme sirayet etmemesine.
Sümme hâşa!
Baş koyduğum yola, boş bakar mıyım isyan edercesine?
Olmazlara kastım yok, gayretten öte.
Bilirim takdir-i ezele olan teslimiyetimi.
O bilir der, edebsizlik etmem ol sahib-i şöhrete.
Ağlar durur içimde kırkı çıkmamış hüznüm,
biçarın kundağında mirasımdır, uykudayken ölüm.
Bu halimi maruz görün.
Cühelânın elinde yaftalanmasın diye mensub-u dinim.
Durmadan haykırıyor hüznüm,
isyan etmem dedim ya, ben haddimi bilirim!
Kula olan isyanımın şikayetini Hakk'a ederim...
Kayıt Tarihi : 6.11.2019 00:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!