Sitem Şiiri - Ömer Faruk Polat

Şu derya-yı imtihan yalnız bana has mıdır?
Benle tâlim edenler sâhil-i selamette.
Şekvânın sizde adı tuğyan mıdır? Yas mıdır?
Ne mânevi hal olur ric'atte ihanette.

Hem bu dünyada işi rast gidip her cihette.
Ahrette de bu kula firdevste yer var mıdır?
Eza üstüne eza, hem mâhir kemiyette.
Bunca zulüm zâlimin hep yanına kar mıdır?

Nice adalettir ki tokmağı hep başımda.
Bu adalet tokmağı garibana süs müdür?
Çile ihtiyâr etti bunalttı genç yaşımda.
Sorsam nerde adalet? Yoksa bize küs müdür?

Kızdım hep kızacağım din kisvesi giyene.
Kendin gibi görünmek bu derece zor mudur?
Her naneyi yeyip de ben unuttum diyene.
Bu dünya bir gülistan, dâr-ı bekâ kor mudur?

Rahatla ihvandansın, tenvir ve tezyin oldun(!)
Cemiyetinde herkes sen gibi nankör müdür?
Nurun alâ nursunuz, bizlerse ancak odun!
Vurun vurun inceltin, nacağınız kör müdür?

"Sakın halkadan çıkma, hariçte dost olunmaz."
Haric-i cemaatte yâr-ı sâdık yok mudur?
"Şânımıza şâyeste kimsecikler bulunmaz."
Bunca herze söyleyin daha sizde çok mudur?

Bak zehroldu düğünün, bayramın yalan oldu.
Senin işin bu mâlum çileyi beklemekti.
Dîdeler kan ağladı, vicdanlar talan oldu.
Derdimse sus ağlama, yeter diyememekti.

Ademoğlu fıtraten iyiye meyletmiyor.
İlla ki bir musibet gelip kapıyı çalsın.
Olanlar oldu artık ah vah fayda etmiyor.
Ne desem beyhûdedir, ben sevdim eller alsın.