SİTEM
Duygular konuşur çoğunlukla ve kalemden dökülür beyaz sayfalara. Bazende etrafımızda gördüklerimiz, duyumsadıklarımız bizi yazmaya teşvik eden, iki satır olsa bile hayatın içinden kaleme aldıklarımız vardır.
Ben duygularımı bir zeytin yaprağında asılı bırakıyorum, belki bir gülün o elimizi acıtan dikeninde, belkide bir çocuğun elindeki uçan balonda.
Kimi zaman paylaşmanın vediği pişmanlıklar artık yaşanmasın diye.
Beni en güzel kaale alan kendi yüreğim, kendi özgürlüğüm
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
