SİTEM
Duygular konuşur çoğunlukla ve kalemden dökülür beyaz sayfalara. Bazende etrafımızda gördüklerimiz, duyumsadıklarımız bizi yazmaya teşvik eden, iki satır olsa bile hayatın içinden kaleme aldıklarımız vardır.
Ben duygularımı bir zeytin yaprağında asılı bırakıyorum, belki bir gülün o elimizi acıtan dikeninde, belkide bir çocuğun elindeki uçan balonda.
Kimi zaman paylaşmanın vediği pişmanlıklar artık yaşanmasın diye.
Beni en güzel kaale alan kendi yüreğim, kendi özgürlüğüm
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
