Sitem Şiiri - Adnan Kasapoğlu

Başıma yağan kardan çığ düştü yüreğime
Dondurmak istediği kanım bendini yıktı
Engeller birer birer takıldı ereğime
Sabrıma dayanmadı kendi kendini yıktı

Akıp giden zamanın acımaz denizinde
Dalgalar taşa vurdu ümit yüklü gemimi
Seneler rüya gibi geçti rüzgâr hızında
Alnımın çizgisinde harf harf kazdı namımı

Ne şans yüzüme güldü ne ben ondan memnunum
İki yabancı gibi ayrı ayrı yaşadık
Ayrılıkla donandı her yıl her ay her günüm
İç içe benle arzum sayrı sayrı yaşadık

Saydam arzularıma leke düşürdü eller
Arzumu arzusuna kurban etmek istedi
İhanet kazanında zulüm pişirdi eller
Arzumun üzerine fazla gitmek istedi

Arzular yürektedir kalpte saklı kalacak
Beyinler uymalıdır yüreğin arzusuna
İrade arzuların derinine dalacak
Arzular düşmeyecek kinlerin pususuna

Gücüne güç katınca koynumdaki yılanın
Zehri etkili oldu ısırınca dilimi
Varlığı sezilmeyen bu hayal bu yalanın
Ayağının altına ben döşedim kilimi

Tünedi akbabalar ak güvercin yerine
Barışı beşiğinde parçaladı bitirdi
Taş attı ağaçların elmasına narına
Dallarda yuvaların simasını yitirdi

Yıllanmış ümitleri bir yudumda devirdik
Eksimize yamadık zamanın artısını
Ümit denizlerini rüyalara evirdik
Üstümüzden atmadık yılların tortusunu

Yenilmedim uğrarken zamanın akınına
Yüreksizler dayanmaz diye endişe duydum
Zaman bile baş eğdi yamanın akınına
Ne zaman beni sevdi ne ben zamana uydum

Hazan vurdu ümitler yaprak yaprak döküldü
Her ümidi bir rüzgâr götürdü bir köşeye
Gönlümün sarayları kerpiç kerpiç yıkıldı
Bin bir şeye sahipken hasret kaldım bir şeye