Yaşayıp gördüğüm olaylar beni bir insan olarak çok üzmektedir.
Nerden başlayacağımı bilmiyorum:
1.Yol kenarına dikilmiş lambalar,ağaçlar,yol işaretleri ve çöplükler
bazı kişiler tarafından kırılıp sökülüyor.Öfkelerini onu yapanlardan almak için bu olaylara baş vuruyor.
2.İnsanlara ne oldu,karşıdan gelen bir insanın selamını almaktan nefret ediyorlar.Bu gibi durumlara çok şahit oldum.
Sen selam vermek istiyorsun ama nafile selamını almamak için
cep telefonunu çıkartıp onunla uğraşıyor.
Kendileri yiyip,içip geziyorlar, ama komşusu aç geçen günleri ise hüzün dolu bunu bildirmemek için gayret göstermekte,Komşusunun evine gitmiyorki bunu görsün.Her yerde iş dolu gitsin çalışsın diyor ama komşu iş bulsa hemen çalışacak
yardımcı olmuyor onun o durumundan faydalanıyor.
4.Televizyonları ayrı.Gazete,derği, kitapları ayrı,zengin olduğun zaman o toplumlarda öndesin.Fakir olursan geri hizmettesin.
5.Her işi onlar daha iyibilir.Yaptıkları sohbetlerde hep dinimizi
ön plana getiriyorlar.Dediklerinin tam tersini yapıp mallarına mal katıyorlar.Ölümve hesabın onlar için olmadığını düşünüyorlar.
6.Malın mülkün gereği yok diyorlar.Ama sabah akşam mallarına nerden mal katıp kimilerini kandıraçaklarını düşünüp duruyorlar.
7.Irz,namus nedir ikinçi planda,varları yokları para,para.
8.Bazen kendi kendime soruyorum.İslam bunu böylemi emrediyor.Okuduğum kitaplar dinlediğim vaazlar bunun tam tersini
söylüyor.Peyğamber efendimiz diyorki Komşusu aç yatarken dok
yatan bizden değildir.Bana inananlar dürüst ve mütavazı olur diyor.
Sitem
Dünyayı yesen sonunda sende ölün,
Bunlar insanmı bilmem onlara gülün,
Kara toprağa sende bir gün kömülün
Sitemmi etsem bu insanlara bilmem.
Sevği sağlık dolu bir gün dileğiyle. 20.12.2012
Mustafa HamişKayıt Tarihi : 20.12.2012 10:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!