Sitem Şiiri - Esen Zafer

Gönül hasret oduyla yanıp dururken
Feryadımız figanımız arşı bulurken
Puşt zulalarında harap olurken
Dost diye haykırdıklarımız nerelerdeydi

Bir ömür ki genç yaşta derbeder olmuş
Bir ışığa pervane sabreder olmuş
El yanmış, göz yanmış, canda ten yanmış
Grubda kaybolurken dost neredeydi

Dünya dergah idiyse biz kapıda kul
Özümüz göklerde savruldu pul pul
Zalim elinde soldu da yediveren gül
Felekler gezgini dost neredeydi

Arayıp dururken hep köşe bucak
Biz bize yandı içte her saçak
Muhabbet sunarken biz kucak kucak
Terk etme diyen dost neredeydi

Çağrına koştuk her nerde isek
Kaybolup gittin neye döndüysek
İsyan edip gidişine isyan olduysak
Gel dediğimiz dost neredeydi

Gün be gün sabırla yeniden doğduk
Sen bir ömürken biz bir an olduk
Sığmadık bir yere aradık durduk
Biz kaybolurken dost neredeydi

Kaç canda bir sinmek bir dönmek gerek
Kaç yüzyıl yeniden yazılmak gerek
Kılıklar hep aynı oyuncalar hep felek
Eski esvab olmuşken dost neredeydi

Soyulduk soyunduk bir öze daldık
Kurban edildikte pek şaşıp kaldık
Talihin sebebin sırrını sorduk
Yoktur derlerken dost neredeydi