Tıpkı harâbezâr’a döndü gönlüm! ..
Işıltısı söndü,kayboldu gönlüm..
BEYAZ gonce GÜL ile anlaştı da;
Kızıl ALEV’ le tutuştu bu gönlüm! …
–AŞK ile seveceğini seçmeden,
–Sevda pınarından bir tas içmeden;
–Nice güzellerle kavilleşti de;
–GÜL’üne hasretten yandı bu gönlüm! ..
Arzularıma gem vurdum,olmadı…
Çilelerim,kahırlarım dolmadı! ..
Sel misali, vadilerden aştım da;
Yaraya merhem DOST bulmadı gönlüm…
–Hiç bir arzusu,hevesi kalmadı..
–YÜCE MEVLÂ şu CAN’ımı almadı! .
–Bir zamanlar sevdadan sarhoştu da;
–Kadersizin Kader’i Yâr olmadı! ..
Hazan msiali savruldu, yetmedi…
Kimsecikler imdadına gelmedi..
Sevdasının arkasından koştu da;
Vefâsız Yâr’ i merhamet etmedi! ..
–” Bekle hele! Bahar bi gelsin..” dedi,
–BAHAR gelince de YAZ’ı va’detti..
–Yüreciği ümitlendi,coştu da;
–YAZ gelince,habersiz,çekip-gitti! ..
Yıllar oldu! ..Acı kederlerdeyim! ..
Bîmekân ‘ım, ne yerde,ne Gökteyim…
Sevda depremleriyle yıkılmış da! ..
Çaresizlik kırıp-geçmiş! ..Neyleyim? ! ...
—–-ERDEK-
07.07.2011-GÜNBATIMI ÇAYBAHÇESİ..
Kayıt Tarihi : 12.3.2012 21:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!