Sitem... Şiiri - Kader Bekmezci

...

Mevsimin durgunluğuna değil hikâyetimiz, yüreklerin suskunluğuna... Şikayet de değil, lâkin ince bir sitem günün telâşına... İthâfımız; yaşamın en olmadık yerinde ardına düşülen bütün sevdâlara...

Gözlerinizde kurtuluş sandığımız, amansız bir tutsaklığa uğurlanışımızmış... Nicedir sesini işitmediğimiz kırık dökük gönlümüzün en tenha köşesi, meğer size meyilliymiş... Gürültünün en orta yerinde beslediğimiz sükût, yol yorgunu ömrümüzde kopacak fırtınanın habercisiymiş...

Derdi bize düşürmüş kader, devâsını size... Biz zamanı sizde durdurmuşuz, siz hayatın en içinde... Siz zamanın yoğunluğunda yoğurulursunuz, biz çaresizliğin deminde... Günün en ışıltılı yerinde avuçlarınıza bıraktığımız gökkuşağının, zifiri karanlıkta gözlerimizden inen yağmurların ertesi olduğunu bilemeseniz de; üzerinize serptiğimiz yıldızların, yüreğimizinden sökülen korlar olduğunu göremeseniz de; gönlümüze düşmüşsünüz bir kere...

En acı haykırışlarımızı gizlemeye çalışırken suskunluğumuzda, yaşamın içindeki dolu dizgin akışınızı izliyoruz hüzünlü bir tebessümle... Varlığımızın nefesini kesen hoyrat sessizliğinizde kayboluyor eriyen, dağılan parçalarımız... Sanırsınız ki; yalnız sevgiye müptelâyız. Oysa biz iki nefes arası bir selâmınıza dahi tebâyız...

Gündüzlerde bulamadığımız suretinizi yalnızca gecelerde hayâl edebildik... Siz günün derdindeyken, biz kendimize geceydik... Başlamadan tükenen anlamsız günlere hırçınlıklar ekledik, nice zamandır hep geceyi bekledik, nice zamandır bir tek geceyi ihyâ edebildik...

Ey yüreğimizin yangın yeri! Davetsiz şiirimizin umarsız şairi! Tek bir hecede topladığımız ve bütün hecelere sakladığımız! Keşke gün telâşı kadar düşebilseydik hatrınıza...

...

-Kader-