Sitem Şiiri - Rüstem Altun

Bir gün daha bitti nefesim seni tanıdığım bu kente
,Daha kaç gün biter böyle kaç ay, kaç yıl?
bilmiyorum geçer Mi zaman böyle?

Bu özlem, bu sevgi, bu seni düşünerek geçen zaman biter mi?
Senden habersiz yaşlanan yüzüm seni görünce yine gülümser mi?
Yoksa,
yoksa yine tüm sözcükler boğazımda düğümlenip,
gözlerim arkamı dönünce başlayacak bir yağmura gebe mi kalır?

Ah varlığı da yokluğu da yüreğimi bir taş gibi ezenim,
Sende düşünüyor musun beni?
seninde içini acıtıyor mu yaşayamadıklarımız?
Seninle yürüdüğümüz sokakları
başkalariyla adımlıyor muyum diye düşünüyor musun sende?
içini acıtıyor mu bu düşünceler
veya pişman misin bizi bunları düşünmeye mecbur bıraktıgın için?

Ah sitemlerimin sahibi
kızma sana kırgınlıklarım için,
Çünkü öyle bir yerde bıraktın ki beni,
ne sana gelebilirim ne de sensizliği kabul edebilirim,
Anlayacağın her yan uçurum
ve bulunduğum yere ancak ayaklarım sığıyor,
bu yüzdendir hep dik duruşum.

Hani demiştim ya bir zamanlar
BIr birimizi görebilmek için binlerce kilometre katederken
şimdi aynı şehrin havasını birbirimizden habersiz soluyoruz diye,
Galiba en Cok da bu acitiyor içimi
Ve ahmet arif gibi
Ilk nefeste yarılanıyor cigaram
Bir duman alıyorum dolu,
bir duman kendimi öldüresiye,
Ve akşam erken iniyor
yokluğunun ördüğü duvarlardan oluşan mapusaneye...
Ve kulağımda hafif bir müzik,
dilimde aynı sözcükler
AH BU YANGINLARDA CAN EVIM CIGERIM YANIYOR