ŞİİR: Muhip Erdener SOYDAN (babam)
Doğum tarihi: 20 Ekim 1943
Ölüm tarihi: 15 Ekim 1986
* Nevcivanım söyle bana, sitemin ne bilemedim
Tebessümün yakıp geçti, bense yine gülemedim.
Buhar oldu gözlerimde aşkın kaynayan kanı
İçe aktı gözyaşlarım, dinse bile silemedim.
Gel ne olur gizlen artık yüreğime sarayım
Gönül evim senin olsun, ben kendimce kalayım.
Sevdiğimi unutsam da senden yaşam alayım
Bilmen gerek, sensizlikte yönlerimi göremedim.
Aşkım çiçek, sen doluydun, yaktın meyve veremeden
İnsafsızca döktün beni yollarına seremeden
Uçtum aşkın rüzgarına sevgim diye duramadan
Yakıp, döküp savrulmadan ben de sana eremedim.
Geçti artık eski günler, istesek de dönemeyiz
Bakışımız bilse bile, dilimizle anamayız
Sahte olmuş, yalan her şey, baharlara kanamayız
Kahrederiz şu kadere, sen ben olup saramadım.
Muhip Erdener SOYDAN
03 Nisan 1978 Ankara
* Nevcivan: Genç, taze.
Vecdi Murat SoydanKayıt Tarihi : 15.9.2010 10:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsafsızca döktün beni yollarına seremeden
Uçtum aşkın rüzgarına sevgim diye duramadan
Yakıp, döküp savrulmadan ben de sana eremedim.
cok cok güzel bir siirdi ..yüreginize saglik...tebrikler
çok iyi bir şairmiş...bu güzel çalışmayı okumaya doyamadım...
İnsafsızca döktün beni yollarına seremeden
Uçtum aşkın rüzgarına sevgim diye duramadan
Yakıp, döküp savrulmadan ben de sana eremedim.
..
nur içinde yatsın..çok duygulandım okurken..
baba kokusu gibi yok...değerini bilmesek de...
ve
asıl acı veren ölüm değil; ölenlere söyleyemediklerimizdir dost...
TÜM YORUMLAR (3)