Sitem Şiiri - Aziz Turan

Sitem
Şu üzerimdeki beyaz elbise varya.
Yakınımda duran bir kişilik ifadesi.
Ama hayat o kadar hızlı geçiyor'ki..!
Okul günlerim deki gibi..
Arka sıralarda neden duruyorduk bilmem.
Gene ders'ten kaçarız diye aynı görüntü kalir,
Pencerenin kenarında beklerken zil sesini.
Artık mehtaba dalamıyorum bir türlü
Bir yenebilsem içimdeki ürkekliği
Seni renksiz nesne
Korku değil benimki çok,
Daha başka birşey sanki.
Hareketli ve gürültülü sesler.
Ürpertiyor artık beni kaydedin.
Burada baştan aşağı her şey degişti.
Ama bir üst beyaz kaldı.!
Balkonumun yanında.
Ufuk mavi,
Dalgacıklar arasındayım..
Boğulmam an meselesi.
Neden yüzme bilmiyorum ya...
Karşıya bir türlü atlayamıyorum bir hamlede.
Bir insanla karşıdan bir yardım nidası istemek.
Hatta adamın birini ayak üstü saatlerce aramak.
Nerede kaldı bunun sevda türküsü ve benzeri.
Masrafsız haber göndere bilmek iç güdüsü.
Bu zamanda birbirimize ulaşabiliyoruz.
Ama gönüller birbirine bağlanmıyor..?
Zaten o kadar da önemli değil bu aşk'a sitem...!

Aziz Turan