Sitem Şiiri - Sedat Çakmak

Yine nemli gözlerin, bu hüzün keder neden?
Çiy düşmüş yaprak gibi, vücudun ıslak neden?
Belli derdin çoktur ya, seni perişan eden...
Yığın yığın olmuşsa; hüzünler, etme sitem! ..

Belki Yüce Mevla´nın, imtahanı olur ya...
Parlaman gerek senin, benze gökteki aya,
Eller aya çıkarken, sen kalma arzda yaya,
İslamın sancaktarı, sana yakışmaz sitem.

Bu dünya dertli dolap, kat kat olmuş rafları,
Her bir rafta yürünür, biten zaman zarfları..
Bir gün seni bitirir, dünyanın zaafları! ..
Zaaflardan uzak dur! sana ne gerek sitem.

Sen cesur emin isen, korku elem neyine! ..
Çakaldan kıral olmaz, kıral aslandır yine,
Hak yolu görmez küffar, sokmaz onu beynine,
Sen onlara örnek ol, aslında yoktur sitem.

Sedat, sen yaz sitemi, sitem sana ne gerek? ..
Uyuşukluk neyine! ... Hak yol kendine gerek,
İman ise bir ziya, o da kalplere gerek...
Ziyayı zindan eden, başlangıçsın sen sitem.
(Borçka: 1990)