Sitem Şiiri - Sadetdin Yüksel

SİTEM

Gaddarlaşmış gönüller yalandan feryat ederler
Hayat çerçevesinde o gün bir okadar da hüzünlüydüler
Halbuki matemdeyken ne kadar ağlayıp üzülmüştü gönüller
Senen dolmadan ne çabuk unuttular seni gittiler

Kaptırdılar kendilerini dünya malı hırsına
Başladılar lüzumsuz fani bütçe hesaplarına
Çabuk unuttular daldılar dünya telaşlarına
Bense hala hakim olamıyorum akan göz yaşlarıma

Hızla akıp geçen kısacık ömürde
Kalmazmış hiç sevgi ateşi gönülde
Demekki ateş küle dönermiş devam eden ömürde
Arıyorum bense seni tertemiz açan mis kokan güllerde

Nafile nafile herşey olmuş maddiyat
Bakmazlarmı yaşlarına başlarına dikkat
Ölüm ansızın gelince mi bir gün kendi kapılarına çat
O zaman nefes alışları biter sona erer bu kainat

Gün gelir devran döner bir bakarsın sıra sana gelir
Ne ektiyse şimdi onu biçiyor denir
Beklenmedik bir anda hatıralar birden silinir
İstesende istemesende bu hayat noktalanıp bitiverir

Atmak satmak insanı kurtarmaz
Yaşanılanlar birden yok olmaz
Kara gün çabuk gelir kapıdan kovulmaz
Anne ölünceye kadar hiç bir zaman unutulmaz

Allahım sen kurmuşsun bu dünya düzenini
Öğretmişsin anneye yavrularını sevmesini
Ellerimi tutarak verirken son nefesini
Bilmiştir Rabbim o sana Lâ İlahe İllallah demesini