Gözlerimde bir sonbahar yorgunluğu,
Tebessümümdeyse, acının yoğunluğu.
Yüzümde yorgun bir emekli sureti,
Yaşadığım 18 yılı, 80'e sığdıran birikinti.
Gönlüm epeydir kurak, aşk yetişmez.
Yangınımla ölürüm, kimse söndürmez.
Dumanla boğulurum, kimse gelmez.
Sevgiye muhtaç bu adamı, yâr sevmez.
Küskünüm, sevgi göremediğim bu fâni hayata,
Dargınım, kalbimi parçalara ayıran insanlara.
Umutsuzum, umut verip yarı yolda sefil bırakanlara,
Yaşlıyım, gençliğimden çalıp, beni yoranlara.
Kayıt Tarihi : 18.7.2020 02:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!