Ben bir insanım...bir su damlasından hasıl olan
yani sadece anlık zevklerin değil..muhteşem kokteylin ürünü
Ben bir kadınım...dokunsan ağlayacak duyguları olan...
yani hassas...kırılgan...bir o kadarda dayanıklı tüketim maddesi
Ben bir ana/yım...doğuran...üreyen...üretgen...
yani koşulsuz sevgilerin en manalı sevgilisi...
Ben bir çocuğum...Temiz saf ve art/sız düşünceli...
yani hin fikirlerden arındırılmış masum varlık...
Düşünürsen;
Ben sen/im aslında...Sende ben...
yani insan...
İkimizde ortak özelliklerle gelmedik mi dünyaya?
Bu hava; hem sana,hemde bana bahşedilmedi mi?
Bunca nimet..sanada bana yetmiyor mu?
Neyin kavgasını yapıyoruz o zaman?
Neyin?
Sonunda gideceğimiz yer zifiri karanlıklar değil mi?
Öyleyse neden aydınlığın sefasını sürmüyoruz?
Nedir bu güç gösterisi?
Neden bu kavga?
Neden?
Neden...neden...nede...ned..ne...n...(!)
17 Mart 2009 (tüm zamanlar)
Mine YirmiliKayıt Tarihi : 17.3.2009 13:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tüketmeden sevelim...Tüketilmeden sevilelim...
Nedir bu güç gösterisi?
Neden bu kavga?
Neden?
Neden...neden...nede...ned..ne...n...(!)
GÜZEL BİR YÖNELTİ
BU NEDENLERİ BENDE ANLIYAMIYORUM
3-5 GÜNLÜK DÜNYA İÇİN
BU DOYUMSUZLUK,SORUMSUZLUK
KALP KIRMALAR NİYE,NİYE ?
KUTLARIM ACEMİ ŞAİRİ
PARDON
sorumlu şaireyi
TÜM YORUMLAR (3)