Sitem Şiiri - Engin Köykolu

Buna beddua mı dersin yoksa sitem mi?
Ne dersen de artık umurumda mısın?
Kuruttun sen benim gönül çeşmemi
Sana da bir damla su veren olmasın

Kaldı mı vermediğin başka bir ziyan
Çektiğim zulümü ağlardı duyan
Verem olup yataklara düştüğün an
Bir geçmiş olsun diyen olmasın

Ayıptı günahtı senin ettiğin
Sanki şimdi mutlu mu rahatta mısın?
Git diye bağırıp beni ittiğin
Kapından içeri giren olmasın

Bundan böyle desteyle seç kederini
Kendin ettin kendin çek çilelerini
İç çekip andığın keşkeler ini
Anlayan duyan bilen olmasın

Şimdi dostlarında var sırdaşlarında
Ömür boyu onlarla olacak mısın?
Yüzün buruşup da yaşlandığında
Hatırını sormaya gelen olmasın

Ruhunu belaya bağladığında
Yaptığın hatayı anladığında
Pişman olup kahırdan ağladığında
Acıyıp gözyaşını silen olmasın.

Sonsuz mu sandın fani dünyayı
Göçüp gideceksin farkında mısın?
Topağın altında bekle duayı
Ruhuna besmele çeken olmasın.