Kendi düşen ağlamaz,
Gözü çıkar kimse duymaz,
Bu oyuna kimse gelmez,
Otur babanı8n evinde.
Dağ başına duman çöker,
Herkes ettiğini çeker,
Seninde kısmetin çıkar,
Otur babanın evinde.
Cicim ayında fırtına,
Semer vurdurmam sırtıma,
Bir gün gelirsin kırkına,
Otur babanın evinde.
Sevgi dediğin paramı,
Oğlumla bozma aramı,
Sen zengin ben fukara mı?
Otur babanın evinde.
Kayıt Tarihi : 4.3.2008 20:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yüksel Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/04/sitem-511.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!