Sitem Şiiri - Yaşar Yaramış

Güneşim dedim
Isıtmadın içimi.
Ellerim buz gibi hâlâ
Sen bir kış güneşi
Sevgin ısınmama yetmedi.

Yıldızım dedim
Göklere çıkardım
Sevdim tac ettim başıma.
Hiç faydası olmadı
Başka yıldızı sevseydim
Şimdiye iner gelirdi
Yanı başıma...
Senin aklın havalarda.

Canım dedim
Canıma sığdıramadım
Seni koyunca içime
Canım taştı içimden
Kimseye göstermedim
Kalbimin baş köşesine
Konuk ettim.
Gene yaranamadım.
Nolur bir de sen beni
Gönül sarayına
Konuk etsene.

Kitaplardaki aşklara
Sevgililere imreniyorum.
Filimlerde yine öylesine
Nasıl seviyorlar
Sevince uğruna ölüyorlar
Sendeki sevgi
Kış güneşi.
Senin sevgin üşütüyor beni.
Bu şiirleri bir taşa okusam
Tahminimce delinirdi.
Nedir kalemlerin benden çektiği
Gece yok,gündüz yok
Dur yok,durak yok.
Kımılda canlan biraz
Kalbini açıp bakalım
Yoksa yok mu
Şüphem var
Öldün mü be kardeşim
Sendeki sevgi
Bir sonbahar
Sen de hiç hareket yok
Onda bari rüzgâr var
Yağmur var.Kar var.

Gözlerini sevdim
Bana bakmadılar
Dillerini sevdim
Bir kere sevgilim demediler
Ellerini sevdim
Ellerime değmediler
Kalbini sevdim
Beni almadı içine
Daha senin için
Ben ne yapayım
Bu sana son şiirim
Beni seveceksen sev
Sevmen yetmez
Sevgini göster.
Dolu dolu taşarcasına
Çağlayanlar gibi.
Şakır şakır sev
Görmek için yollara düş
Düşlerin benim üzerime
Hayallerin hep bebimle olsun

Ben artık bıktım
Sabrım kalmadı
Şiirlere yazacak
Sözler tükendi.
Ya sev beni
Ya yine sev
Ya mutlaka sev
Ya benim için öl
Ya delir.
Sev işte ama
Şimdikinden
Biraz daha fazla
Biraz daha çılgın
Biraz daha korkusuz
Sev beni emi!
Sabrım kalmadı,
Sevgini göster.

Ben de uçmak istiyorum
Ne olur sev beni
Ne olur lütfen sev
Yalvarıyorum
Yakarıyorum
Beni sev ve sevgini göster.

01.01.1997 -Muğla