Sitem Şiiri - Hasan Yılmaz

Dedi kodu ile yüzemez,
Sevgi denen bu gemi.
Düşmeyelim dillere,
Sen beni bil ben seni.

Dostum dediklerin kuyunu kazdı.
Her şeye tamam dedim o bile azdı.
Ne olur bizi düşün biraz da.
Kargalar gibi gözümüz oydular.

Söylenmeyeni dediler.
Ömrümüzü yediler.
Bir nefeslik mutluluğu,
Bize çok mu gördüler?

El sözüne inandık.
İkimizde çok yandık.
Hem bizi hem sevgimizi,
Öldürdüler çok yazık.

Seni sevmiştim herkesten fazla.
Beni deli ettin işveyle nazla.
Keremi Aslı yaktı, Mecnun’u Leyla.
Beni de sen yak, ele bırakma.

Şimdi bayram etsinler,
Bize huzur vermeyenler.
Dilerim onlarda bir yudum,
Sevgiye hasret gitsinler.

1988