Şu dertli dünyadan bıkmış ne yazık
Bebeler sızlıyor ana sızlıyor
Artık hakikatın düğümü çözük
Yaralı gönlümde derya sızlıyor
Haklının hakkını veren kalmamış
İlmi adaleti bilen olmamış
Küçüğüm belli ki çilen dolmamış
Madde âleminde mana sızlıyor
Meyhane hıncahınç camiler bomboş
On beşe girmeyen fidanlar sarhoş
Peş peşe geçiyor seneler bir hoş
Evladı el olan ana sızlıyor
Birbirine düşmüş candan olanlar
Ayrıkla kaplanmış fidan salanlar
Duyun derdimize derman olanlar
Beş bin yıl öteden ata sızlıyor
Dertliyim dermansız hâle ağlarım
Kapanmaz yaraya çare ararım
Onmaz dertlerimi dile dolarım
Derdimi dinleyen dünya sızlıyor
Kayıt Tarihi : 14.4.2007 22:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
güzel anlatım...
TÜM YORUMLAR (3)