Sitem ! Şiiri - Ayşegül Kahraman

Korkular arasında büyüttüğün .
Kızın sana dokunmayı,ürkmeden
sevmeye nasıl hasret kaldı bilemezsin,
Ellerinin sıcaklığını
hissedemeden geçti ömrüm.

Sarılmak neydi? Nasıl bir
duyguydu bana hiç bildirmedin,
Bayram sabahlarını iple çeken yüreğim
sadece o gün için sana doyardı..

****

Sessiz içten sevmenin anlamını
ben sana hiç soramadım be Baba!
Avuçlarına düşen fidandım,
İlk sen soldurdun.

Oysa kalbim ağlıyor duymuyordun,
Hayatına aldığın mecburiyettim.
Yüreğimin açlığı getirdiğin
ekmekle doymadı ,doyuramadın Baba!

***

Her sabah yeni umutlarla
gözlerimi açarken.
Sen yavrum deyip göğsüne sarmadın
Yarım bıraktın,seni sensiz yaşattın,

Yıllardır bu soru beynimde döndü
"neden neden beni sevmiyor"
Halbuki canımı istesen verirdim ,
Zümrüt yeşili gözlerinde
ormanlara dalardım.
Neden sana doymama izin vermedin Baba!

*****

Dünyaya bırakıp sevgini esirgediğin
kızının senden başka neyi vardı.
İlk aşkım Kahramanım olacakken,
Gözyaşıma sebep oldun,

Saçlarıma bin bir aklar yer
etti biliyormusun Baba!
Hani senin hiç el sürmediğin
Okşamayı çok gördüğün o saçları senden
sonra okşayanda olmadı Baba olmadı !

****

Ağlaya ağlaya ölüyorum baba diyemedim.
Yüreğimdeki eksikliğine dokun diyemedim,
İlk sana güvenip sığınmam gerekirken.
İlk sen çatımı darmadağın ettin

Herkese her şeye, kaygımı
arttırdın,sevmelere inancımı yok ettin.
Küçücük yüreğime ilk sen özlemeyi
öğrettin,boşluğumu dolduramadın Baba!

***

Başından savurup attığın kalbim.
Kapılarda cam kenarlarında seni bekledi,
Hep bir umut ufacık bir ümitle ,
İple çektiğim o bayramlarda
ellerin yoktu,sarılmak için
can attığım Babam yoktu.

****

Sabrımın bekleyişimin armağını sen iken.
Sinsi bir haberin
soğukluğu düştü gönlüme
Senin için el olan, varlığım
ölümünede yabancı kaldı,
Umutlarım beklediğim
yıllarda toprağa verildi.
Sana doymayan şu yüreğim ebediyete
kadar yarım kalacak Baba yarım!!!