Seninle paylaşmak istemem hayallerimi.
Affetmem, saçlarını okşayan ellerimi.
Nasıl da bel bağlamış, ümitlenmiştim sözlerine.
Şiirler yazmıştım çimen yeşili gözlerine.
Dudaklarından çıkan her söz, umut olmuştu bana,
Bu kadar vefasız olunur mu seven insana?
Batmasın gün, doğmasın güneş dediğimiz geceler,
Umarım hâlâ, o temiz aşkımızı heceler.
Seven iki genç nasıl olursa işte öyle,
Kavrulan benmişim meğer, yalan mı söyle?
Ah! O bakışları dünyalara değer sanmışım,
Masum bir aldanışla ateşine yanmışım.
Kayıt Tarihi : 6.2.2007 01:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!