Sitem Şiiri - Tahir Öner

bu akşam efkarın bini bir para bende
hüzün var, keder var ama sen yoksun
şimdi nasıl güleyim söyle
döneceğine dair bir umut bile yokken
uğruna kaç gece uykusuz geçirdim
kaç defa gizli gizli ağladım biliyor musun?

sana nasıl sitem edeyim bilmiyorum ki
bir selamda mı esirgenir insandan
bir hal hatır sorulmaz mı be?
öyle ansızın çekip gitmek hangi kitapta yazar
hangi yürek dayanır
tarihler yazar mı bir ömür boyu
ayrılığı sineye çekip yaşayanı.
dönmen için çöle mi düşeyim
kerem olup yollara mı
dağı taşı mı kazayım ferhat gibi

gel gel de nasıl geliyorsan gel
istersen canan ol gel canıma
istersen kurşun ol gir bağrıma
yahut ışık olda gel karanlık dünyamı aydınlat benim
ya da bahar ol gel kışa dönmüş ömrüme
hangi kıştan sonra bahar gelmedi ki
kaç bahar geçti de sen gelmiyorsun
gidişinle zaten virane olmuşum
baykuşlar tünedi kalbimde
bir baharsız bir ışıksız ben mi kalayım.

seni sevdiğim gibi dikeni sevseydim gül olurdu
sana yandığım kadar taşa yazsaydım kül olurdu
sana seslendiğim kadar
dağa seslenseydim dile gelirdi.
sen gelmedin gelmiyorsun bir türlü

bülbüle yoldaş oldum seherde
o güle ağlar ben hayaline
geceden korkan hastaya döndüm
o sabahı özler ben seni
sararmış ekine döndüm o suya hasret ben sana
kainat sevgi üzerine yaratılmadı mı
ve her zerresine nüfuz etmedi mi sevgi
yedi kat yer yedi kat gök
bu sır ile ayakta duruyorken
ben mi sevgisiz kalayım.

söyle beni karanlık gecelerin
insafına mı bırakıyorsun sabahı olmayan
umutsuzca yollara mı baktırıyorsun
dönüşü olmayan
her gecenin sabahı olmadı mı
kaç sabah geçti de sen gelmiyorsun.
yollar mı çok uzun
dağlar mı geçit vermiyor
yoksa unuttunda mı gelmiyorsun...