Perileri kaçırdık ilham dağından.
Tüm gülleri kopardık gönül bağından.
Nasiplenemez olduk dost otağından.
Yeller artık efil efil esmiyor,
Kocasada deli gönül susmuyor.
Haber gelmez oldu aktan,karadan.
Dostluklar nasipsiz ince ayardan.
Bereket ki yürek koymuş Yaradan,
Vefasını gıdım gıdım yaşıyor,
Yüklediğim tüm yükleri taşıyor.
Etmeyin,ettirmeyin ah ile vahı.
Boş koymayın,gönüldeki dergahı.
Boş koymayın.gönüldeki dergahı.
Kayıt Tarihi : 7.1.2007 18:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tufan Tokgöz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/07/sitem-353.jpg)
TÜM YORUMLAR (3)