Sitem Şiiri - Müjde Işıklar

Uçurum sanırdım yalnızlığı,
Bak şimdi ilaç gibi bana.
Neden tek o gözyaşı bana,
Her nefeste tıkanıyorum artık
Kelimeler dalga dalga tutsak dudaklarıma.
Duyulmayanı duymak benimki
Sessiz bir melodide yaşamayı aramak nasılsa,
Kaybolan benliğimi hıçkırıklara gömmek,
Nasıl da acı gelir.
Sanki sahnede bir oyuncu,
Son sahne bu son sözcükler yüreğimden,
Tozlu sayfalara döküldü.
Hasret yaktıkça gömülüyor ruhuma
Estikçe rüzgar,koparıyor beni mevsimin yorgunluğundan.
Balıkçı misali yelken vurdum fırtınaya
Boğulur oldum insan bolluğunda
Sadece yanarım dertlerin aynı oluşuna.
Düşünmek bile sürükler bazen
Takar peşine pişmanlıkları
Unutmak unutmak dersin!
Ama kahrolası anılar bırakmaz,
Sözü bile kavurur içini.
Unutulursun da unutamazsın.
Yaşarsın da bunu kağıda aktaramazsın.
Uzaktır ben dediklerin bir yalan parçası.