Sitem Şiiri - Muzaffer Köndel

Git bu mevsimde artık güller kırmızı açmaz,
Git gönül körfezime dalgın gemi yanaşmaz.

Git aşk vurgunu kalbim ateşlerde yanmasın,
Git de mahşere kadar şu gönül uyanmasın.

Git ki, garip gönlüme yaz günü karlar yağsın,
Git dağ başında yalnız dertli pınar ağlasın.

Çek git güneş doğmadan tanyeri ağarmadan,
Git kapı kapanmadan, git halimi sormadan.

Git de uzayan yollar dağlar ardında kalsın,
Git elemle kederim öksüz ömrüme dolsun.

Git kara alın yazım sonsuz ufka bağlansın.
Eski günleri anıp kor yüreğim dağlansın.

Seni sonbahar sevsin, kış saçını tarasın,
Meyhanelerde seni yorgun yıllar arasın.

Git kadeh boşalmadan, şarap sarhoş olmadan,
Git sabrım son bulmadan, zerre umut kalmadan.

Git ki, senin adını seven kalbim unutsun,
Git kalemim ağlasın, şiirlerim yas tutsun.

Git güneş batmadan git, son çizgi tutuşmadan,
Git azap çeken ruhum Rabbine kavuşmadan.
Kasım 2004- Ankara