Sitem Şiiri - İlyas Ayyıldız

Duvarların dibinde biten semiz otları,
Kimseler görmez ki, sende göresin!
Bu garibin arzuladığı leziz tatları,
Kimseler bilmezki, sende bilesin!

Çilli horoz öterken nefesi yetmez,
Yıkılan ocağın dumanı tütmez,
Dost dostu kazıklamaz, kaz gibi ütmez,
Kimseler ütmezki, sende ütesin!

Haramzadelerin helali almaz kursağı
Bazen berraktır bazende bulanık nehir suları,
Yetimlerin koynuna alan ıssız kuytuları,
Kimseler sezmezki, sende sezesin!

Dursun Emmi helal lokmanın derdinde,
Mazlum ağlarken, sadistlerin zevki zirvede,
Hakikatı görmesse göze inmiştir perde,
Kimseler görmezki, sende göresin!

Yusufun Züleyhayı reddetmesi suçmu a dostlar,
An gelir candan daha kutsal olur namuslar,
Ve medreseye döner zindanlarla mahpuslar,
Kimseler girmezki, sende giresin!

Sitemkarım kalbim kırıktır zira,
Yara sarıldım ve düştüm yara!
Sevdalı bir yüreği yaktınya nara,
Kimseler gülmezki, sende gülesin!