Bana bir eldiven verseydin; ellerim yanmazdı.
Kapıma onca ferya dayanmazdı.
Son geçen tren alıp götürürdü yarasız,beresiz.
Yemyeşil bir tarlaya son kez uzanırdım.
Hoş geldin demeyen çiçeklere inat...
Ötüşmeyen kuşlara inat...
Ayrılığa inat...
Sensizliğe...
Yoksuluğa,kimsesizliğe,sessizliğe...
Kayıt Tarihi : 22.5.2008 00:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!