Sitem Şiiri - Nuri Gökhan Sonsel

İşte bak kaçıyorsun, sen benim yüreğimden,
Sığındığın limanlar, seni saklayamazlar.
Gel dokun ellerime,bir defa daha dene,
Biraz umut yeşersin, bu gece gözlerimde.

Anma dersen adımı,ben allaha sığınıp,
Yıldızlara yavaşca,sessizce koşacağım.
Kalacağım göklerde, belki binlerce gece,
Ve ben senin adını,seni...unutacağım.

Bırak diyeceğim kendime, keder ve hüzünleri,
Sensiz rahat uyuyup,sensiz uyanacağım.
Bitti derken bu aşk, tekrar alevlenecek,
Parçalayıp kalbimi, intikam alacağım.

Yüreğimin kendine, sığamadığı bir gün,
Belki seni düşünüp, bir dilek tutacağım.
Solarken dalımda, renkli güllerim erken,
Ve ben seni mutlaka...mutlak unutacağım.

Belki bu aşk yakacak, kavuracak kalbimi,
Belki de bu beden, her gün isyan edecek.
Belki de tüm bulutlar,ıslatacak her yeri,
Topraklara karışıp, yeniden doğacağım.

Zannetme ki ben suskun,zannetme ki umutsuz,
Zannetme ki ben sensiz, kaldım yine soluksuz.
Sen ciltlere sığmayan, canlı bir efsaneydin,
Unutmazdım seni ben, aşka değer verseydin.