Her sözümde ayrı kusur aradın
Bendeki şu beni görmedin gittin
Bilemedim nedir senin muradın
Gönlüme tahtını kurmadın gittin
Savurdun sözinen tozu dumanı
Yiğidin bu mudur namı nişanı
Nerde kaldı aşkın yolu erkanı
Sevdanın izini sürmedin gittin
Düşürürsün gönlü ah ile zara
Aldanıp durursun nefs ü envara
Sana karşı bilmem yüzüm mü kara
Açtığın yarayı sarmadın gittin
Açar açmaz başlar ağzın figana
Hele bir nazar kıl şu garip cana
Döndürdün hışmınla yol geçen hana
Bir günde halimi sormadın gittin
Sanki de cehennem dumanı tüter
Acep ecel olsa gazap mı eder
Yeter be kitapsız Allahsız yeter
Beni şu toprağa karmadın gittin
Dillerin nedense eylemez meti
Sakınır durursun gönle himmeti
Uğruna can versem bilmen kıymeti
Şu Gülün sırrına ermedin gittin
Kahır dolu sözler dilinde zinet
Zulmetmek boynuna farz ile sünnet
Çektiğim her azap sana bin nimet
Bir kez de kendini yormadın gittin
Taştan ağır sözler ben deyip gider
Bakışların desen yel dövüp gider
Aman mı dinler ki dil sövüp gider
Sabır kilidini vurmadın gitti
Günahlarım sanki gökleri aşar
Bir gün canım dersin öbür gün boşar
Bilmezsin ki bu can sensiz mi yaşar
Sende açan gülü dermedin gitti
Kayıt Tarihi : 4.12.2005 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)