Sitem 2 Şiiri - Mehmet Hanifi Aliosmanoğlu

Kalmamış tahammülü, ömrümün beklemeye,
Artık hareli gözler, yar gibi bakmıyor ah!
Cenneti kurdum bir gün, gelir de kalır diye,
Şu ihtiyar yüreğim, aşkı bırakmıyor ah!
Hareli gözlerin yar, daha da yakmıyor ah!

Bak gölgeler çoğaldı, gözlerimin altında.
Bekledim yıllar yılı, hiç mutluluk gelmiyor.
Arama başka bir giz, sözlerimin altında,
Ya hiç sevmiyor beni, ya sevgi ne bilmiyor,
Hani nerede aşkı, hâla yüzüm gülmüyor.

Tut ki bende derman yok, tut ki ben ihtiyarım,
Sayma beni gönülden uzakta, küskün diye,
Bir seninle mutluyum, seninle bahtiyarım,
Şu ihtiyar çocuğu, şadeyle üzgün diye,
İnandır, kandır onu, gelecek o gün diye.

Neler beklerdi ömrüm, ne ki buldu aşkından,
Sevgi çiçeklerinden bir soluk demet kaldı,
Umutsuz bir ihtiyar, bak yoruldu aşkından,
Cennetimin yerinde, bir yıkık mabet kaldı,
Razı değildim güne, kırk yıllık hasret kaldı.

Bilmiyorum bu gönül neden böyle aldandı,
Aşkının ateşi ah daha hiç yakmıyor yar!
Bu ihtiyar ömrünce boş bir söze mi kandı,
Artık senden bu yana hiç sevgi akmıyor yar,
Hareli gözlerin ah yar diye bakmıyor yar!