Sitem Şiiri - Tamer Uysal

I
Ve bir lodos alıp
Gitti seni
Kentimin rüzgarı
Yani

Nedeni ırmakların
Boyunca biten otların
Ben de ağlarım
Çocuk gibi
Islanırdık mutlaka
Birlikte
O yağmur alıp
Gitti seni

O yağmuru saymazsak
Bir çöl kadar sessizliğe
Gömüldü yüreğim
Kurudu dudaklarım
Son nefesini verirken
Çiçekleri koklamıyordun
İçime çekiyorum yerine
Bursa’yı

Hem yağmura
Hem çöllere kızıyorum
Bu ne büyük bir çelişki
Dünyalar kadar
Yağmur gözlüm
Seviyorum seni

II
Bir gün
Türküler dinleyeceğim
Türküler hüzünlendirir beni
Belki seni anacağım
Sen geleceksin aklıma
Ve mutlaka ağlayacağım

Son resminde gülüyordun
Bana gitme kal diyordun
Önce sen gittin

Kovalamaca yaşadık
Hayat boyu
Girdiğimiz her yol
Bir çıkmaz sokaktı
Yedi rengi dererken
Bir nisan yağmuru
Erken gittin

III
Her aşk beni
Yoruyor şimdi
Gözlerini arıyorum
Yorgun
Tasam, direncim
Ve sevdam
Hüzne dönüyor sonunda

Sevdam kanadına
takılı kalıyor
Seviyorum guguk kuşunu
İnsanlara
Kul olmazlar hiç
Yem vermiştik
bütün sokak kedilerini
Sevmiştik biz

Ve bir lodos alıp
Gitti seni

Ne olur bir Zümrüdüanka kuşu
olsaydın
toprağından doğsaydın
keseklerini atıp üzerinden
bir uyku çiçeği olsaydın
yediveren

haydi ne duruyorsun
gelincik tarlaları turna bekler
dönsene