Umut tarlaları ekmişler,tahıl vermeyen,
göz yaşlarıyla sulanan,güneş doğmayan.
Sahte özgürlük düğmesi dikmişler...
Yırtık yerler yalancı vaatlerle yamanmış.
Yamaların kumaşını acı gerçeklerden almışlar.
Esmyen rüzgar ne bilir yaprağı.
Düşmeyen yaprak ne bilir savrulup gitmeyi.
Ecel dedikleri ikide bir kapıda.
Tokmak ses çıkarmıyor.
Köpekler havlamıyor.
Direnişin bin türlüsü var.
Dirilişin bin türlüsü var
Hak var zulüm var.
Hak için eşkıya olmak var.
Eşkıyanın şehirlisi var,köylüsü var.
Kayıt Tarihi : 14.9.2007 13:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!