Sitem Şiiri - Mehmet Cahit Kuzu

Artık katlanamıyorum ne gecesine ne gündüzüne bu şehrin.
Senden saklanamıyorum, ne kaçabiliyorum ne düze dönüyor tersim.
Maalesef aklanamıyorum, suçluluğum…suçluluğum kesin.
Hükümlü tüm nefeslerim, bahar yanıyor, ben ölüyorum da sen neredesin?

Dönmez oldu gönül çarkım, kaçıp duruyor hep hevesim.
Ölmez oldu ölüm, farkım çomak sokuyor ölmeksizin.
Ne diyorsun gönül çarşım, yaşam benim ölmek sizin,
Kainatım, gün ışığım, sonsuzluğum, sevgisizim.

Ölüyorum bak, sustum sanma, kısıldı benim sesim,
Gömüyorum kalk, kustum anla, kan kokuyor nefesim.
Ne varsa yak, sakın yanma, masumiyetin servetim,
Ne olur tak, gerdanına, seni bekliyor memleketim.

Artık gündüzler hasmım, gece ardıma sığınıyor kimi kesim.
Benim canımadır kastım, önce Herkül'ünü sonra kendimi kestim.
Canım sensin gönül çarkım, yolunda kırıldı ölüm testim,
Yokluğundur ondan farkım, onda varsın bende hayalsin