Karanlık çöktüğünde mahalleye
Işıklar yanar belli belirsiz her köşede
Yanar yanmasına da
İçler sönmüş, duygular sönmüş
Ömürler sönmüş.
Neyi aydınlatmanın çabası bu kadar?
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Şiirimi sesli dinlemek isterseniz aşağıdan dinleyebilirsiniz. Hoşçakalın.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta