Sitem Şiiri - Murat Gezici

Uyanma gözlerim sabahlar olmasın,
Üzerine basma anıların.
Şu rüyalar bari yalan olmasın,
Yalan olmasın geride kalanların.

Âşık olup gezenler var ya hani?
Bir yar mi sevmiştir nedir?
Mecnun mudur çöle vurmuş kendini…
Sonra almış sazı eline,
Gezmiş diyar diyar…
Ne ana, ne baba, ne kardaş tanımış,
Bir yar kokusuna her şeyini satmış.
Bir yar bakışına ömrünü adamış…

Hele bak şimdi,
Ne leyla kalmış,
Ne mecnun kavuşmuş.
Ne Karacaoğlan bulmuş.
Ne bir kimse aşk ile durmuş…
Hele bak şimdi,
Sayfalara sığmayanlar kabre dolmuş,
Kimi sırtından,
Kimi şakağından vurulmuş…

Hele bak şimdi,
Dost diye kim kalmış?
İşi biten elini çekmiş,
İşi biten kendinden geçmiş.
Kapısını kapatan hal bilmez olmuş.
Hal bilenler yol bilmez olmuş.
Yol bilenler yolda kalmış.
Yolda kalanlara kimler musallat olmuş.
Musallat olanlar insanlıktan çıkmış.
İnsanlar, hani nerede insanlar?

Kimse kimsenin kapısını çalmaz olmuş.
Komşular düşman,
Düşmanlar komşu olmuş…
Ne din kalmış ne Allah korkusu,
Her nefis şimdi koca bir ben olmuş…

Yok oluyor yıllar,
Üzerini toz bürüyor…
Sahip çıkanı yok,
Hafızalar bir bir siliniyor…
Vedasız ayrılıyor gidenler,
Gidenler dönmüyor…

Vakti geldi ayrılığın,
Artık her şey tamam.
Bir cenaze var şimdi ortada,
Nerede taşıyacak omuz, nerede imam?

Kimler hakkını helal edecek bana,
Ya da kimler sarılacak yakama.
Hepiniz gülün şimdi bu son şakama.
Selam olsun bu son akşama…
Selam olsun dost diye sarıldıklarıma.
Selam olsun yar diye ağladıklarıma.
Selam olsun bahtı kara alınyazıma.

18.08.2018