sadakat sefili sevgiler güncesi bir asır.
gözlerdeki intizar kokulu nergisler ölü, visal yağar bu şehre
şerha şerha...
özlem yorgunu mektuplar, şiire küs şairler, tuzlu su kurusu kirpikler
üryan kalmış duldalarda yel üşüğü çiçekler.
dikiş tutmaz yaraları sarmaya çalışırken, ipek feraceye yazılır ezgiler,
birer birer.
iştiyak, ahvaline sitem edip sarar yüreğe közle buzu
mahmuzlar atını sessizce
mezarı olacağı çöle.
çaylar kuru, çayırlar kurak, sineler sus mezarlığı
söz sahibini,
ihanet, haini alnından vurmadıkça
durulmaz ölü denizler, toy kuşları üzerinden aşmadıkça
Eyy...
Kayıt Tarihi : 9.5.2022 11:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Özlem saatlerinde yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!