02/03/2002 Istanbul/ Umraniye
Savaş sürerken iç dünyamda sürekli,
Bitmek bilmez ne dedigini bilmeyen piçler,
Tiplerinde dahi hayır yok; kürekle vurmak ister,
Fakat her seferinde tutarım kendimi.
Elinden geleni yap tanrım beni yıldır kolaysa,
Melek kılıklı şeytanlarını üstüme yolla,
Bunca yük hafif geliyor daha da yükle sırtıma,
Zaten başıma ne geldiyse hep senin bir parmağın var.
Sorumsuz bir tanrısın akılsız bıraktın onca kulu,
Ruhu bedeninden alınmış gibi içi boş güruh topluluğu,
Kurda kuşa ev olan ormanı bile harap etti ademoğlu,
Eğer derdin izlemekse yavaş yavaş yok oluşu,
Bir çırpıda yok etmeni istiyorum senden tek dileğim bu.
Kayıt Tarihi : 18.2.2022 20:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!